Ontmoet je Wichard op z’n werkplek, of natuurlijk in het WSP-café van ons kantoor in Leeuwarden, dan zie je een vriendelijk en uiterst bevlogen programmeur. Hem typeren als een probleemzoeker is wel het láátste dat in je op komt. Toch is dat precies wat hij wél graag doet, en wat hem zo drijft: “Het oplossen van problemen is wat mij trekt. Puzzelen, en verbeteren. Ik ben gek op cijfertjes en rekenen! Momenteel werk ik aan een project waar wij zijn gevraagd om eerder ontstane problemen op te lossen. Het is enorm complex, groot en uitdagend. Dáár geniet ik van.”
Als Wichard eenmaal over zijn werk praat, pak je maar beter een goede stoel. Problemen, oplossingen, puzzels, constructies, digitalisering en parametrisch ontwerp passeren in hoog tempo, al dan niet gecombineerd, de revue. Toch was het beroep van constructeur vroeger nog geen uitgemaakte zaak. Rekenen, en later natuur- en wiskunde lagen hem goed, maar brachten hem na zijn VWO naar werktuigbouwkunde aan de TU. Pas daar leerde hij tijdens het vak mechanica over constructies, en het oplossen van alles wat daarbij komt kijken. De overstap naar civiele techniek lonkte, en de rest is geschiedenis.
Maar, ook dan ben je nog niet zomaar constructeur. Als tekenaar of modelleur ben je echter al goed onderweg, en in het geval van Wichard kwam er een master of structural engineering van drie jaar bij kijken. Maar eerst reisde hij na zijn studie door onder andere Zuidoost-Azië en Oceanië. Een prachtige reis waarna hij besloot eens te bellen naar zijn huidige werkgever, waar hij eerder al stage liep. Waarom? “Nou, het team sprak en spreekt me aan en de sfeer was, en is, vrij. Er hangt een sfeer die uitnodigde om kansen te zien en daar energie in te steken.” Inmiddels schrijven we zeven jaar later en is Wichard als programmeur binnen WSP een van de drijvende krachten achter digitalisering en parametrisch ontwerp. En de vrije sfeer? Gezien de WSP-kroeg in de kantoorlocatie in Leeuwarden waar Wichard werkt, zit het daarmee nog wel goed!
Hoe is het huwelijk tussen jou en parametrisch ontwerp ontstaan?
Het viel me in mijn begintijd op mijn werk op dat veel dingen telkens hetzelfde gingen. Repeterend gedrag. Telkens als ik iets twee keer moest doen dacht ik: ‘dit kan beter.’ En als je daarmee iets wil, kom je al gauw bij programmeren uit. Tijdens het afstudeerproject voor mijn master ben ik daar vol ingedoken. Ik kon mijn werk hier en het afstuderen mooi combineren: ik automatiseerde het ontwerpproces van onderdoorgangen.
En hoe leg jij op een verjaardagsfeestje het voordeel van dit geautomatiseerde proces uit?
Neem een bepaalde variabele in het ontwerp, bijvoorbeeld de dikte van beton. Eerder werd de benodigde dikte bepaald op basis van ervaring: wat toen werkte, werkt nu ook. En het doorrekenen van talloze andere opties, kost simpelweg heel erg veel tijd. Met parametrisch ontwerp daarentegen, staan alle belangrijke variabelen, parameters dus, in ons model. En zo kun je allerlei veranderingen in het ontwerp heel makkelijk uitproberen. Minder beton, meer staal? Het door ons ontworpen model rekent het zo door. Het biedt veel vrijheid, en qua kostprijsoptimalisatie is het natuurlijk ook heel interessant.
