Om te beginnen is het goed om te beseffen dat beton per definitie een poreus materiaal. Via de capillaire poriën vindt vochttransport plaats bij een waterdrukverschil tussen de twee zijden van het beton. Dus ook zonder scheuren in het beton kan er sprake zijn van overlast van vocht, zeker als er sprake is van onvoldoende ventilatie of te lage temperaturen aan de binnenzijde. Dit is ook de reden dat aan de hoogste klasse van waterdichtheid conform NEN-EN 1992-3 alleen kan worden voldaan door het toepassen van een aanvullende voorziening in de vorm van bijvoorbeeld een waterdicht membraam aan de waterkerende zijde van de kelder.

Van lekkage is sprake bij een doorgaande watervoerende scheur in wanden of vloeren die dusdanig groot is dat deze niet door self healing van het beton kan worden dichtgezet. Hieronder vallen ook buigscheuren waarbij onvoldoende druk aanwezig is om een minimale drukzone van de kleinste waarde 50 mm of 0,2 maal de dikte te kunnen garanderen. Deze doorgaande scheuren kunnen verschillende oorzaken hebben. Zie daarvoor het kader ‘Oorzaken’.