In een traditionele aanpak (‘norm-gestuurd ontwerpen’) wordt op basis van een ontwerp vastgesteld welke grond tekort is op de grondbalans. Deze wordt dan gezocht in de planfase, of door de aannemer in de uitvoeringsfase. Het aanvoeren van grond over soms lange afstanden is niet altijd de meest duurzame werkwijze. In de omgeving van de te versterken dijk kunnen zeer bruikbare grondvoorkomens aanwezig zijn. Soms komen die in meekoppelprojecten vrij en is de planning van beide projecten op elkaar af te stemmen. Soms kunnen ook projecten worden geïnitieerd waarbij geschikte grond vrijkomt en tegelijk maatschappelijke opgaven kunnen worden verwezenlijkt.
Het proces van het ontwerpen van een nieuwe dijk of het versterken van een bestaande, uitgaande van in de omgeving beschikbare grond, wordt ‘grondgestuurd ontwerpen (GGO)’ genoemd. WSP heeft in dit kader een pilot uitgevoerd in de Lob van Gennep. Eigenlijk is ‘grondgestuurd ontwerpen’ het ‘oude normaal’, vroeger werden dijken namelijk altijd met lokaal beschikbare materialen gebouwd. In het verleden heeft WSP al een kansenscan uitgevoerd voor de Waal, Nederrijn-Lek en Maas waarbij de kansen op riviertakniveau in een Geoviewer zijn gepresenteerd.
Het doel van deze analyse is het inzichtelijk maken van de potentie van het gebruik van gebiedseigen grond uit de uiterwaarden voor toepassing bij dijkversterking. Hierbij worden de grondstoffenstromen van vraag en aanbod van materiaal en de potentiële meekoppelkansen van projecten inzichtelijk gemaakt. De vraag bestaat uit de benodigde grond voor de veiligheidsopgave. Voor het aanbod maken we locaties met beschikbaar geschikt materiaal inzichtelijk. Vraag en aanbod koppelen we door projecten te bekijken en door te inventariseren of er andersoortige opgaves bestaan in de regio.
Afbeelding van de GIS viewer. Groene kleuren geven hoge kans op sedimentbeschikbaarheid aan en rode kleuren een lage kans.
